Kennisbank

3rd Generation Partnership Project (3GPP) is een overeenkomst tussen verschillende telecommunicatiestandaarden die is opgericht in december 1998. Het doel van 3GPP is om een wereldwijd toepasbaar technisch systeem en rapport te maken dat gebaseerd is op de evolutie van de derde generatie GSM netwerken en de radiotechnologie die door hen gebruikt wordt. De 3GPP werkgroepen zijn onder meer verantwoordelijk voor de specificaties van de netwerkprotocollen en de infrastructuur van 2G - 5G netwerken (M2M, LTE M, NB-IOT).

HSUPA staat voor High Speed Uplink Packet Access. De download snelheden stegen hard, maar de upload bleef achter, de upload bij HSDPA is 125 KB/s. Daarom is de HSUPA standaard ontworpen wat ook een uitbreiding is van 3G. In deze standaard is de maximale upload naar 720 KB/s verhoogd. 3G netwerken worden nog aangeboden binnen de M2M dienstverlening.

HSDPA of High-Speed Downlink Packet Access is een uitbreiding op 3G. Het wordt ook wel 3.5G genoemd. HSDPA is een communicatiedienst met een transmissiesnelheid tot minimaal 10 keer de UMTS-snelheid van 384 KB/s. 3G netwerken worden nog aangeboden binnen de M2M dienstverlening.

UMTS (Universal Mobile Telecommunications System), oftewel 3G, wordt gezien als de opvolger voor GSM/GPRS. UMTS is de derde generatie mobiele communicatie en is niets meer dan een stelsel van afspraken tussen aanbieders van verschillende mobiele netwerken. 3G netwerken worden nog aangeboden binnen de M2M dienstverlening.

EDGE of Enhanced Data Rates for GSM Evolution is een verbetering van GPRS voor datatransmissie. Het werkt op bestaande GSM netwerken. Het is een uitbreiding van GPRS en maakt snelheden mogelijk tot 48 KB/s). EDGE wordt ook wel 2.75G genoemd doordat de snelheid tussen de GPRS (2.5G) en UMTS (3G) in zit. 2G en 3G netwerken worden nog aangeboden binnen de M2M dienstverlening.

GPRS (2.5G) of General Packet Radio Service is een techniek die een uitbreiding vormt op het bestaande GSM-netwerk. Met deze technologie kan op een efficiëntere, snellere en voordeligere manier mobiele data verzonden en ontvangen worden. Bij GPRS zijn devices altijd online, dit betekent dat ze een constante verbinding met het internet hebben en worden afgerekend op de hoeveelheid data die ze downloaden of versturen. Het device houdt de verbinding ook alleen maar bezet op momenten dat er daadwerkelijk gebruik van wordt gemaakt. Daardoor wordt de capaciteit beter benut en kan er meer data tegelijk uitgewisseld worden. De maximale snelheid op GPRS ligt tussen 7 KB/s en 14 KB/s. De techniek wordt 2.5G genoemd. Dit is geen officiele Generatie. Het wordt zo genoemd doordat het tussen 2G en 3G in zit. 2G en 3G netwerken worden nog aangeboden binnen de M2M dienstverlening.

Global System for Mobile Communication (GSM) oftewel 2G, is een mobiel netwerk, waarbij het radiospectrum is opgedeeld in afzonderlijke dekkingsgebieden (cellen), die elk worden bediend door een basisstation. Mobiele devices (hardware) maken verbinding met het netwerk via de radiokanalen die beschikbaar zijn in de lokale service cel. GSM-netwerken zijn opgedeeld in verschillende frequenties. De snelheid is ongeveer 1 KB/s. Deze snelheid is te laag om de opkomend internet via devices te bedienen. Daarom is GPRS (2.5G) ontworpen. Een dataverbinding via GSM wordt niet meer gebruikt, GPRS is de laagste verbindingsstandaard.

Een vast IP-adres is een IP-adres dat toegewezen wordt aan een device en de eigenschap heeft dat deze niet meer veranderd. Door het vaste IP- adres kan de simkaart direct worden benaderd. Vast IP-adres security Een vast publiek IP-adres is zeer kwetsbaar voor veiligheidsrisico’s. Deze is toegankelijk voor alle gebruikers op het internet en is alleen afhankelijk van de authenticatie op de hardware. Het grote verschil met een vast privaat IP-adres is de manier van benaderen. Waarbij een vast publiek IP-adres door iedere gebruiker op het internet te benaderen is, beschikt een vast privaat IP-adres over een VPN-tunnel. Dit houdt in dat alle IP-adressen zich binnen een VPN bevinden en dus niet van buitenaf te benaderen zijn. De gebruiker dient eerst in te loggen en kan daarna verbinding maken met het vaste privaat IP-adres. Deze extra beveiliging geeft het voordeel dat devices niet individueel beveiligd hoeven te worden en de risico’s op externe aanvallen vele malen kleiner worden.

Een PLMN (Public Land Mobile Network) is een openbaar mobiel netwerk binnen één land, die wordt aangeboden door een specifieke operator, waarbij een combinatie van draadloze communicatiediensten beschikbaar zijn. Waar bestaat een PLMN uit? Een PLMN bestaat doorgaans uit verschillende mobiele technologieën zoals 2G, 3G, 4G en 5G. Een PLMN wordt geïdentificeerd door een wereldwijd unieke PLMN-code, die bestaat uit een MCC (Mobile Country Code) en MNC (Mobile Network Code).

Een Home Location Register (HLR) is een database die abonnement informatie bevat, zoals de International Mobile Subscriber Identity (IMSI), het telefoonnummer dat is gekoppeld aan de abonnement (de MSISDN), de accountstatus en de laatst bekende locatie. De abonnement informatie is inzichtelijk in sim management systemen van de verschillende IoT connectiviteits vormen (M2M, LTE M, NB-IOT).

Machine-to-machine (M2M), de communicatietechnologie waarbij devices met elkaar kunnen communiceren en informatie kunnen delen. De communicatie wordt gebruikt voor geautomatiseerde gegevensoverdracht en meting tussen mechanische of elektronische devices.

LBS (location based services) biedt dus de mogelijkheid om de locatiegegevens van een device vast te stellen. De locatie wordt vastgesteld doormiddel van de afstand van het device tot de zendmasten in de nabije omgeving. Wanneer bijvoorbeeld een beveiligde M2M of LTE M simkaart drie zendmasten ziet kan er een driehoeksmeting worden geïnitieerd om de locatiegegevens te achterhalen. Voor LBS is er geen speciale hardware of software nodig om de locatiegegevens te bepalen. Hoe meer zendmasten er in de buurt zijn, hoe nauwkeuriger de locatiegegevens worden berekend.